Hladno naravno – a kad je hladno prvo pomislite na topli porodični dom – jel’ da? Pa izgleda da kragujevački političari na vlasti nisu u tom fazonu – njima su prva asocijacija na zimu predstojeći postreferendumski izbori i problemi vezani za “namicanje” glasova zarad ostanka na vlasti. Ukratko, lokalna vlast u Kragujevcu, sastavljena od “otpadaka” bivše opozicije, socijalista i karićevih tića, za protekle dve godine najviše uspeha je imala u popularnoj kategoriji afera – ekskluzivno nasipanje puteva blatom od strane finansijera kampanje aktuelnog gradonačelnika, nekvalitetno “be(ha)toniranje” ulica, finansiranje nepostojećih stranaka, neobuzdano zaduživanje gradske kase, “mućke” na tenderima – i kao takva teško da na sledećim izborima može da ponovi uspeh iz septembra 2004. godine. Zato su se pametne glave u lokalnim kabinetima dosetile kako da građanima “otvore oči” i ubede ih da su ovi na vlasti oni pravi. Tekst koji sledi nije fikcija – tekst koji sledi nije ni proizvod paranoičnog uma – tekst koji sledi baziran je na kratkotrajnom kritičkom istraživanju događaja koji je obeležio proteklu nedelju u Kragujevcu – “nenajavljeno” kašnjenje početka grejne sezone.

Uprkos najavama svih nadležnih – gradskih službi, JP Energetika, nezavisnih i onih apologetskih medija – da će predstojeća grejna sezona za gotovo 16,000 kragujevačkih domaćinstava koja se greju sistemom daljinskog grejanja početi na vreme u poslednjem trenutku desio se “peh”. Sledi kratka istoriografija događaja koji su prethodili ovom “pehu”.

– Petak 13. oktobar – gost gradonačelnika Kragujevca bio je niko drugi do zamenik generalnog direktora JP Srbijagas – Rajko Simin. U Skupštini Grada razgovaralo se o pokretanju proizvodnje novog Zastavinog modela sa motorom na prirodni gas i izgradnji odgovarajuće pumpne stanice koja bi bila prve te vrste u Srbiji. O problemima vezanim za početak grejne sezone – ni reči – pomalo čudno imajući u vidu koliko naš gradonačelnik “voli” sektor nabavki u energetici. Dok gradonačelnik i lokalni ekspert iz G17 kuju planove o svetloj gasnoj budućnosti kragujevačkog giganta direktor JP Energetika Zoran Jovanović, nakon četiri godine i isteka mandata, ciguliče poslednje sate na tom radnom mestu.

– Subota 14. oktobar – pred sam početak grejne sezone, zakazan za nedelju 15. oktobra, PR služba JP Energetika građane podseća kako nema nikakvih problema i da će grejna sezona sigurno započeti sledećeg dana.

– Nedelja 15. oktobar – radijatori hladni! Ista ona PR služba sada za kašnjenje početka grejne sezone krivi već pominjani Srbijagas koji zbog duga od tričavih 146 miliona dinara “naprasno” prekida isporuku gasa neophodnog za pokretanje kotlova sistema daljinskog grejanja.

– Ponedeljak 16. oktobar – na intervenciju gradonačelnika Kragujevca rukovodstva JP Energetika i JP Srbijagas dogovorila su se da sve nesuglasice ostave za kasnije te da je interes građana na prvom mestu. JP Srbijagas prihvata da dozvoli upotrebu svog proizvoda za potpaljivanje kotlova. Ispred JP Energetika pregovore vodi novi, dotadašnji tehnički, direktor Nikola Petrović. O detaljima dogovora – ni reči – ni kada ni kako će se izmiriti dug, niti se pominje onih 33% sistema daljinskog grejanja koji kao gorivo koristi prirodni gas. U kasnim popodnevnim satima kragujevčani koji koriste sistem daljinskog grejanja u svojim se stanovima okupljaju oko “vrelih” radijatora dok lokalne i opštinska televizija besomučno vrte “intervju” sa skromnim gradonačelnikom u kome se ovaj samohvališe kako je građanima “obezbedio” grejanje.

Sad neko će reći – PA ŠTA, desilo se, čovek je sposoban! Nije baš tako – sudeći po poslednjem zvaničnom finansijskom izveštaju JP Energetika na dan 31.12.2005 dugovanja prema tadašnjem Energogasu a današnjem JP Srbijagas-u bila su gotovo 600 miliona dinara – i nikome nije na pamet palo da gas, koji u sistemu daljinskog grejanja u Kragujevcu, učestvuje sa 33%, isključuje. Čak su i problemi nastali sa nedovoljnim isporukama u januaru ove godine rešavani na obostrano zadovoljstvo. Uostalom ako dug koji je pre 10 meseci bio 600, a do aprila 2006. verovatno povećan na celih 800 miliona dinara, danas smanjen na “SAMO” 150 miliona dinara – koja bi “normalna” kompanija takvog dužnika kažnjavala? Osim ako razlog kratkotrajnog “kažnjavanja” nije bila čista politička promocija pred već pomenute izbore.